Nasza Saga - pomysły, opisy bohaterów itp.

Tula

Kurde, ludźki!
Każda postać musi być ważna, nie tylko ta jedna "Mocna Kobieta".
Ja sobie kogoś tam zaklepię, najpierw pomysł, potem opis postaci, wiek, otoczenie i możemy pisać.

Ginnowata

Mówiłam już o tym pomyśle Tuli i uznała ona, że jest dobry. Chcemy go wziąć. Np, ale do rzeczy.
Chodzi o świat kobiet. Mianowicie świat gejsz. Dla wytłumaczenia gejsze to nie prostytutki. One sprzedają nie swoje ciało, ale swoje umiejętności [na końcu wkleję trochę o gejszach żebyście wiedziały co i jak]. W okiya [dom gejsz] najważniejsza jest "Matka" - Okāsan. W naszej sadze byłaby ona osobą troskliwą, ale też stanowczą. Gejsze traktowałaby jak córki, ale musiałby być one jej podporządkowane, bo inaczej czekałaby je kara [kto oglądał "Wyznania Gejszy" [lub czytał książkę] mniej więcej wie]. Z początku dziewczyny te nie byłby gejszami. Nimi się zostaję po ukończeniu szkoły, ale nie każda też poszła by do szkoły. Matka by o tym decydowała. Jedna zostaje gejszą, a druga zwykłą służącą w okiya. Dziewczyny te trafiały by do okiya, ponieważ ich rodziny by je sprzedawały. Każda z nas miałaby jedną i wymyśliłaby dlaczego trafiły do okiya, bo w końcu wcześniej tez miały życia. A do okiya trafiałyby w wieku około 9-12 lat. Coś w ten deseń. No i najważniejsze. Mieszkanki okiya byłby dla siebie jak siostry, znaczy się tak by się nazywały, ale walczyłyby między sobą o tytuł "Córki" czyli "adoptowanej". Chodzi tu o to, że Matka "adoptowała" by jedną z gejsz by po niej dziedziczyła. Ona tak samo była wybrana. Byłaby tam jeszcze "Ciotka" - pomocniczka Matki i "Babcia" - wcześniejsza "Matka". Przyjaciółka stawałaby przeciwko przyjaciółce. Byłby to świat pełen konfliktów, intryg... świat kobiet : )

A teraz o gejszach z żródeł czysto encyklopedycznych :

Gejsza (jap. 芸者, geisha?) to termin, który powstał w epoce Tokugawa. Składa się on z wyrazu gei (sztuka) i sha (człowiek). Tak więc chodzi tu o kogoś uprawiającego tradycyjne japońskie sztuki, innymi słowy - artystę. W Kyōto używa się terminu geiko co oznacza "kobietę zajmującą się sztuką". Gejsze są mistrzyniami w sztuce konwersacji, tańca, śpiewu i gry na tradycyjnych instrumentach japońskich (np. na shamisenie - trzystrunowym instrumencie szarpanym). Zajmują się też kaligrafią, ikebaną i innymi sztukami japońskimi. Zanim kobieta zostanie gejszą musi przejść sześcioletni okres bycia maiko.

Tradycja gejszy wywodzi się od taikomochi lub hōkan (odpowiedniki występujących w szlacheckiej Polsce błaznów). Początkowo gejszami zostawali tylko mężczyźni, dopiero w późniejszych czasach dołączały do tego zawodu kobiety, dla odróżnienia zwane onna geisha (女芸者) czyli "kobieta gejsza". Obecnie gejszami zostają wyłącznie kobiety, ale tradycja taikomochi nadal trwa.

Gejsze nie były i nie są prostytutkami (to była osobna grupa zawodowa - yūjō). Dawniej patron decydował o życiu seksualnym gejszy, teraz nikt za nie już tego nie robi. Błędny wizerunek gejszy jako prostytutki na zachodzie wziął się od gisz. Po drugiej wojnie światowej Amerykanie okupujący Japonię korzystali z usług prostytutek, które podawały się za gejsze. Amerykanie nie umieli wymówić słowa geisha, więc mówili gisza.
Młoda geiko zapalająca cygaro klientowi
Młoda geiko zapalająca cygaro klientowi

Gejsze zamieszkują w domach zwanych okiya (w Tokio geishaya), a chadzają na przyjęcia głównie do tradycyjnych herbaciarni ochaya. Gejsze są ekspertkami w zakresie cha-no yu (ceremonii herbacianej). Początkowo ubierały się bardzo skromnie, choć ze smakiem i chlubiły się sugao czyli twarzą bez makijażu. W opinii Japończyków uchodziły za ideał bijin (pięknej kobiety). Gejsze odgrywały znaczącą rolę w gospodarce i polityce Japonii. W epoce Meiji mówiono, że ambitny urzędnik powinien mieć dwa cele w życiu: wziąć za żonę gejszę i zostać ministrem. Jednak nawet gejsze nie będące żonami urzędników posiadały ogromne wpływy. Przykładem były np. O-koi-san (oficjalna metresa księcia Katsury Taro) czy Momokichi (kochanka księcia Iwakury).

Pod koniec XX wieku popularność gejsz spadła. Teraz zaczynają się nimi interesować bogaci klienci zagraniczni, ale ich przyszłość nie jest pewna. Odegrały znaczącą role w kształtowaniu się kultury japońskiej.

Maiko

Maiko jest to określenie dla gejszy praktykantki z Kioto. Gejszę praktykantkę z rejonów Tokio nazywa się już hangyoku.

Maiko to młoda dziewczyna, która poprzez minarai tj. naukę przez obserwację przygotowuję się do roli gejszy. Uczestniczy w przyjęciach oraz festiwalach przez co nabywa doświadczenia. Odróżnia się ona w sposób widoczny od dojrzałej gejszy. Kimono maiko jest bardzo kolorowe. Rękawy jego są szerokie i sięgają prawie samej ziemi. Ponadto maiko nosi buty na wysokim koturnie zwane okobo i luźno rozpuszczony pas obi. Maiko jest kolorowa, niewinna i słodka jak przysłowiowy cukiereczek.

Geiko

Geiko jest synonimem gejszy z Kioto. Sformułowanie to bardziej oznacza człowieka sztuki niż artystę.

Młoda gejsza (maiko) staje się dorosłą geiko, z chwilą wywinięcia kołnierza. Od tego momentu też nie będzie nosić tylu wspaniałych ozdób na głowie. Jej kimono nie będzie tak kolorowe. Obi natomiast nie będzie z tyłu luźno rozpuszczone, tylko zawiązane w specjalny sposób. Maiko przeistacza się w dystyngowaną i poważną geiko...

Mizuage

Mizuage to nic innego jak utrata dziewictwa, seksualna inicjacja początkującej gejszy. Okāsan (czyli matka z domu gejsz) wybierała (dziś mizuage nie jest praktykowane) gejszy odpowiedniego kandydata. A wybierała ona z dojrzałych, bogatych i wysoko postawionych mężczyzn, ponieważ musiał zapłacić odpowiednią sumę pieniędzy oraz możliwie jak nalepiej wywiązać się ze swego zadania. W pierwszym dniu mizuage okāsan w przygotowanym do tego pokoju pozostawiała trzy jajka, a sama oddalała się do najbliżej sąsiadującego pokoju. Przybyły na mizuage, kochanek prosił maiko aby się położyła, sam rozbijał jajka z których wypijał żółtka, a białka wcierał w ubranie. Mówił, że to właśnie jest mizuage po czym, żegnał się mówiąc: Dobranoc kochanie! Następnego dnia, spotykali się w tym samym miejscu gdzie on znów rozbijał jajka, wypijał żółtko, ale białka już wcierał dziewczynie w nogi. Po czym, żegnał się podobnie jak dnia poprzedniego i odchodził. Ceremonia ta trwała przez siedem dni przy czym z każdym kolejnym dniem wmasowywał białka w coraz wrażliwsze partie kobiecego ciała. Pod koniec tygodnia młoda gejsza czuła się spokojna i podekscytowana, a mężczyzna pokrzepiony żółtkami z przyjemnością czynił swą powinność. Na tym kończyła się jego rola.

Ciekawostki

Kenban

Każda gejsza musi być zarejestrowana w urzędzie rejestracyjnym kenban. W Kioto znajduje się on w każdej dzielnicy gejsz.

Gejsza a małżeństwo

Jeśli gejsza chce wyjść za mąż musi się pożegnać na zawsze ze swoją profesją.

Odsłonięty kark

Japończycy mają ogromną słabość do odsłoniętego karku u kobiety. Można by to porównać ze słabością do długich, zgrabnych i zakrytych krótką spódniczką nóg. Podobno z tej przyczyny kołnierz przy kimono gejszy jest wywinięty.

Makijaż, fryzura i ubiór to zewnętrzne cechy wyróżniające gejszę spośród pozostałych japońskich kobiet. Jest to jedyna społeczność kobiet w Japonii, która nosi nacodzień kimono, wachlarz, fryzurę shimada oraz bieli twarz. Nowoczesne i zamożne japonki nacodzień zamiast kimono, noszą ubrania od Chanel i Diora. O kimono przypominają sobie, gdy zbliża się jakaś uroczystość (np. Nowy rok, ślub czy pogrzeb).

P.S. Niektóre gejsze podczas debiutu przybierają nowe imię.
P.S.2. Co do mojego pomysłu. Myślałam jeszcze by były to czasy przed pierwszą wojną.

I co sądzicie? : )

Tula

Ja jestem jak najbardziej ZA! Very Happy

Kropusia

Hmm pomysł ciekawy, tylko czy ja będę umiała o tym pisać? Nie jestem pewna, nie wiem na przykład jak wygląda takie codzienne życie z tą "Matką" i ogóle zachowanie tych dziewczyn... Nie wiem, nie mam pojęcia czy to przejdzie^^

Ginnowata

Obejrzyj Wyznania Gejszy : ) Ja opieram się na tym.

Amanda

Świetny pomysł, ale ja osobiście podzielam zdanie Kropusi.
Nie wiem czy bym potrafiła pisać na temat, na który nie mam osobiście pojęcia, nawey po obejrzeniu filmu. Bo film to nie życie.
Powtarzam - sam pomysł świetny, ale ja nie jestem do końca przekonana...

Tula

A wy co proponujecie?
Czyli mamy tak jakby 2 : 2

Ginnowata

A ja nie wiem czy będę mogła pisać o innych rzeczach -.-" Film jest oparty na faktach.

Tula

Dziewczyny, dajcie swoje własne plany i wizje. Chcę, abyśmy we wtorek, góra środa zaczęły coś pisać. Chyba, że nie chcecie, to przyznajcie się, przecież nikogo nie będę zmuszać do tego ;-/

Kropusia

Nie wiem - nie mam pojęcia. Tula nawet gdybym się rozdwoiła do środy nie poznam świata gejsz xD Nie mam pomysłu, nie wiem czy to wyjdzie, ale temat jest intrygujący.

Ginnowata

To dajcie jakiś mocno zarysowany plan. świat gejsz możesz poznać w jeden wieczór. Tak było ze mną. Obejrzałam film, zainteresowało mnie to, posiedziałam na necie szperając, a teraz czytam książkę.

Tula

No więc, dziewczyny. Do 20 macie czas przemyśleć NASZ plan, jeśli się Wam podoba, to ruszymy z tym a jak nie to:
-Wycofujecie się,
-Albo podajecie swoje własne plany, ale dobrze opowiedziane. Żadne wypowiedzi typu: niech będzie to o jakiejś kobiecie i jakimś chłopaku.

Tak więc przemyślcie to sobie jeszcze raz, oczywiście wasze pomysły będą naturalnie przeanalizowane, żeby nie było, że się rządzę.

(Czy to nie zabrzmiało zbyt poważnie? Smile

)

Amanda

Nie, brzmi idealne
No dobra - pomyślę
Do 20 postaram się obejrzeć te gejsze i poszperam o nich w necie...
A jak pomysły mi do głosy przyjdą to napiszę...
Mnie się podobał ten, pierwszy pomysł Ginnowatej - o tej zwykłej, "mugolskiej", najlepiej patologicznej rodzinie (nie zacytowałam, aczkolwiek było coś w tym stylu xD)
Wycofać się nie wycofać, bo bardzo chcę to pisać xD

Ginnowata

To o gejszach naprawdę nie jest trudne : ) Wystarczy odrobinę posiedzieć w necie. Ale jeśli masz jakiś pomysł to dawaj! Mocno zarysowany, bo jak tak dalej bedzie to nigdy nie dojdziemy do ładu.

Amanda

No właśnie - mocno zarysowany
Po dłuższej dyskusji z Kropusią doszłyśmy do wniosku, że nie potrafimy pisać taki temat...
Wzięłam się za siebie i próbowałam przebrnąć przez temat "gejsza". Jest bardzo fajny i intrygujący ale...
Te wszystkie obrzędy, słowa, tradycje i inne tego typu, przedziwne rzeczy (których notabene nie potrafię odczytać) są bardzo złożone i trudne jest to, żebym nawet po dokładnym obejrzeniu filmu (zakładając, że skądś go wytrzasnę) załapała dokładnie o co w tym wszystkim chodzi.
Kiedy ktoś wpadł na pomysł takiej sagi miałyśmy wszystko wymyślać razem, same, od początku...
Miało nie być czegoś (czego nie do końca znamy) na czym opieramy w zasadzie całą, swoją akcję.
Miałyśmy wymyślić wszystko od świata, po bohaterów...
Teraz czuję się lekko przyparta do muru.
Ani nie chcę się wycofać (bo wiem, że ogromną przyjemność będzie mi sprawiało pisanie razem z Wami), a z drugiej strony nie chcę pisać na temat, na który nie mam zielonego pojęcia. Bo jak ma przyjść mi na taki temat wena? Nie znam się na tym i nie wiem czy zdążę to poznać w ciągu kilku, krótkich dni.
Żeby dobrze pisać dana tematyka musi sprawiać przyjemność i satysfakcję w tworzeniu. A do tej tematyki nie jestem do końca przekonana.
Proponuję jeszcze raz, od początku wymyślić wszystko.
Obiecuję, że dzisiaj porządnie przysiądę i postaram się wymyśli wszystko od świata po bohaterów.
Wy też to zróbcie, a jutro lub w ciągu najbliższych paru dni każda z nas przekaże swoje pomysły i wszystkie razem ppstaramy się zbić w jedną całość...

Jeśli byłam zbyt poważna lub/i kogoś obraziłam - szczerze przepraszam...
...nadal jest 2:2...